The Boys: Series Review (EN & TR)

 Hello again!

I roughly remember why I started this blog about two and a half years ago, but if you ask me why my very first post was about Netflix’s Ragnarok, honestly, I have no clue. I guess I must have been impressed by the show at the time and just felt like writing down my thoughts. I’m still watching it, by the way, though I can’t even remember which season we last finished. Netflix has this habit of dropping entire seasons at once—so we binge them in a week and then forget about the rest for the remaining 51 weeks.

Anyway, back to the point. Since I’ve already done a series review before, I thought: why not write about The Boys, which I’ve been really enjoying lately? One of the best things about this blog is that it lets me look back at what I wrote months or years ago—what I thought about books, shows, or anything else at the time. It’s great for keeping an archive and rediscovering my past thoughts. Re-reading a series review probably just helps me remember the show, but that’s fine too.

So, let’s dive in. The Boys is basically a superhero series. I later found out it’s not just a show; it also has a comic book. Somehow, it’s flown under the radar compared to Marvel and DC—but better late than never! I can’t help but compare it to other superhero shows, though I won’t compare it to Marvel movies. Production values, budgets, and storytelling approaches are very different between movies and series, so I’ll mainly compare it to Marvel’s TV shows. Also, I won’t get too deep into plot or characters—this will just be a general overview.

First, like many superhero stories, the heroes here aren’t particularly unique. You can easily find Marvel or DC equivalents for most of them. The main hero, for instance, shares almost the same traits as Superman. SPOILER ALERT: I’ll make an exception for Hughie. His temporary superpower is really fun—being able to teleport himself and the people he’s holding while leaving their clothes behind in their original positions is a clever touch. On the other hand, I didn’t find the special effects for some heroes very impressive. Starlight, for example… With such great acting and writing, I couldn’t help feeling a bit annoyed by her at times. But even so, these aren’t the elements that make the show great.

                                    

What I love most about The Boys is that it’s not a sugary, pastel-colored superhero show. The dark themes are handled brilliantly, it has +18 content, and it shows that even seemingly “good” heroes have dark sides. I love Marvel, but sometimes their heroes act too heroic, too childlike, which can be a little off-putting. Even when the Marvel universe faces extinction-level threats, there’s barely any blood. On this point, I really enjoyed Netflix’s Punisher, because it realistically shows violence, blood, and raw emotions—something rare in superhero shows. I highly doubt it, but I hope Disney-Marvel can revisit Punisher with the same realism someday.

While I didn’t enjoy every moment of the series, I’ll skip the nitty-gritty plot details. One aspect I did appreciate is how some characters’ moral ambiguity is handled—especially A-Train. Even though he’s mostly a villain, the moments when he shows conscience or doubts himself felt genuine. He’s a well-written character.

Finally, I have to highlight the two characters—and actors—who make this series unforgettable: Butcher and Homelander. The acting is phenomenal. Butcher’s style, accent, and dark, carefree attitude are magnetic. His “Oi” lines, long trench coat—it all works perfectly. Homelander is indescribable… I don’t think anyone else could pull off a character this villainous. His facial expressions, movements, and presence are just insane. Honestly, the vibe I got from these two reminded me of Ragnar in Vikings (Travis Fimmel). His expressions, gaze, and melancholic aura were top-notch acting too.

In short, if you’re looking for a superhero series with blood, violence, realism, amazing acting, strong storytelling, and dark themes, The Boys is a must-watch. It’s gripping from the first episode and will pull you in instantly. Don’t hesitate—go watch it. I’m off now. Enjoy!

Yeniden merhaba !

Yaklaşık 2.5 yıl önce bu blogu neden açtığımı iyi kötü hatırlıyorum ama ilk yazımın neden Netflix'teki Ragnarok dizisi hakkında olduğunu sorarsanız inanın ben de hatırlamıyorum. Herhalde o zamanlar diziden etkilenmişim ki düşüncelerimi yazıya dökesim gelmiş. Hala da diziyi izlemeye devam ediyorum bu arada ama en son kaçıncı sezonu izledik onu hatırlamıyorum bile. Sağolsun Netflix tek seferde bütün sezonu yayınlayıp, biz de 1 haftada bitirince geri kalan 51 haftada diziyi birazcık unutuyoruz..

Neyse konumuza gelelim. Böyle bir giriş yapmamın sebebi aslında ulan madem dizi incelemesi de yazmışım, son zamanlarda çok hoşuma giden The Boys hakkında neden yazmıyorum dedim kendi kendime. Bu arada bu blogun en güzel yanlarından biri aylar, yıllar önce ne yazmışım diye açıp okuma fırsatının olması ve okuduğum kitaplar hakkında o zamanlar neler hissetmişim, aklımda neler kalmış öğrenme imkanı sağlaması. Hem arşiv oluşturmama yarıyor hem de tekrar okuduğum zamanlarda da o zamanki ben neler düşünmüş tekrar öğrenmiş oluyorum. Ha dizi incelemesini tekrar okuduğum zaman sadece hatırlamama sebep olur herhalde.. Neyse..

Artık başlıyorum.. The Boys, kısaca süper kahraman temalı bir dizi. Sonradan öğrendim ki sadece diziden de ibaret değil, çizgi romanları mevcutmuş. Marvel ve DC'nin gölgesinde kaybolmuş ki bunca yıl karşımıza hiç çıkmamış ama geç olsun güç olmasın! Diğer süper kahraman yapımları ile karşılaştırmadan edemeyeceğim. Bu diziyi Marvel'ın sinema evrenindeki yapımları ile karşılaştırmayacağım haksızlık olabilir çünkü dizi ve filmlerin yapım aşamaları, kriterleri, bütçeleri çok daha farklı olabilir, bu sebeple Marvel dizilerini göz önünde bulunduracağım. Ek olarak da dizinin detayına inmeyeceğim, karakterler ve olaylar hakkında çok fazla yazmayacağım. Ucundan değindiğim genel bir yazı olacak. 

Öncelikle diğer süper kahraman yapımları gibi kahramanlar çok benzer. Çok farklı ve yaratıcı özelliklere sahip kahraman yok diyebilirim. Dizideki her kahramanın Marvel ve DC'de karşılığını çok rahat bulabilirsiniz. Ana kahramanımız da zaten Superman ile neredeyse birebir aynı özelliklere sahip. SPOILER ALERT! Hughie'yi burada ayrı tutacağım çünkü geçici olarak edindiği süper güç bence çok eğlenceli. Sadece kendi ve tuttuğu insanların fiziksel formunu ışınlayabilmesi, kıyafetlerin eski yerlerinde kalması çok ince düşünülmüş. Buna ek olarak bence kahramanların özel efektleri ise çok tatmin edici değil. Hele Starlight.. Bu kadar iyi oyunculukların ve kahramanların olduğu dizide gıcık olmadan edemeyeceğim.. Her ne kadar süper kahraman dizisi olsa da bu dizinin en güçlü yanları az önce bahsettiklerim değil.

Öncelikle benim en çok hoşuma giden toz pembe bir süper kahraman dizisi olmaması. Dizinin karanlık temaları çok güzel işlemesi, +18 sahnelerinin olması ve ek olarak aslında iyi gözüken kahramanların bile çok karanlık yüzlerinin olduğunu bize göstermesi. Her ne kadar Marvel'ı çok sevsem de her kahramanın aşırı hümanist ve çocuksu davranması aşırı tadımı kaçırıyor. Marvel'da evren bile yok olma tehlikesi geçirse ortada kan bile olmuyor. .Bu noktada Netflixteki Punisher dizisini çok sevmistim çünkü kan, vahşet ve gerçek duyguların yansıtıldığı ender bir süper kahraman dizisiydi. Hiç sanmıyorum ama umarım Marvel-Disney de Punisher'ı aynı şekilde tekrar işleyebilir.

Dizide bazı anları tatmin edici bulmasam da dediğim gibi konu olarak çok detaya inmek istemediğimden o kısımları pas geçiyorum. Özellikle bazı karakterlerin iyi-kötü dengelerinin işlenmesi de çok başarılı. Bunu en çok A-Train'de görüyoruz. Her ne kadar kötü yanı ağır bassa da vicdan yaptığı ve kararsız kaldığı anlarda verdiği hissiyat benim hoşuma gitti. Kısacası güzel yazılmış bir karakter. 

Son olarak diziyi dizi yapan iki karakter ve oyuncudan bahsetmek istiyorum. Butcher ve Homelander.. Öncelikle oyunculuklar muazzam.. Hele o Butcher'ın tarzı, aksanı, vurdum duymaz karanlık tarafı gerçekten çok karizmatik. Oi diyişleri olsun, uzun trençkotu olsun o da çok güzel yazılmış bir karakter. Homelander ise bence kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir isim.. Bir insan bu kadar kötü karakteri bence oynayamaz yaşar ya. Mimikleri, davranışları gerçekten inanılmaz bir oyunculuk. Bu ikisinde aldığım vibe'ı en son Vikings dizisindeki Ragnar- Travis Fimmel'dan almıştım. Onun da mimikleri, bakışları, melankolik hali çok üst düzeydi, harika bir oyunculuktu.

Kısaca kan, vahşet, gerçekçilik, harika oyunculuk, iyi senaryo ve süper kahraman temalı bir dizi arıyorsanız sakın kaçırmayın. Dizi gayet sürükleyici olduğu için başladığınız anda sizi içine alıyor zaten. Tereddüt etmeden izleyebilirsiniz. Ben kaçtım. Size iyi seyirler.